Καθημερινά συναντάμε ανθρώπους κάθε ηλικίας που ‘έχουν τη χολή τους’. Το ακούμε κάθε μέρα, αλλά δεν ξέρουμε ακριβώς περί τίνος πρόκειται. Είναι κάτι στην κοιλιά μας που συχνά αρρωσταίνει, κάτι που συχνά το αφαιρούν οι χειρουργοί και κάτι που συχνά ‘μας το πρήζουν’ γνωστοί και άγνωστοι. Τι είναι όμως αυτή η περίφημη ‘χολή’  και τι η ‘χοληδοχος κύστη’;

Η χοληδόχος κύστη είναι ένα φυσιολογικό όργανο του σώματός μας, ένας σάκκος σε σχήμα μικρού αχλαδιού. Βρίσκεται προσκολλημένο και συνδεδεμένο με το συκώτι μας, στην κάτω επιφάνειά του, εντοπίζεται δε στην περιοχή κάτω από τις δεξιές κατώτερες πλευρές μας.

Η χολή είναι ένα υγρό με καφεπράσινο χρώμα και αποτελείται από διάφορα συστατικά όπως χοληστερόλη, χολικά άλατα, χολερυθρίνη και λεκιθίνη σε συγκεκριμμένες αναλογίες μεταξύ τους. Παράγεται δε απο το ήπαρ σε ποσότητα που φτάνει περίπου τα 750 ml το 24 ωρο. Είναι απαραίτητη για την πέψη των λιπαρών στοιχείων της τροφής μας και την απορρόφηση κάποιων βιταμινών.Οδηγείται στο έντερο μέσω ενός αγωγού, ο οποίος ξεκινά από το ήπαρ ως ηπατικός πόρος και καταλήγει στο 12 δάκτυλο ως χοληδόχος. Η χοληδόχος κύστη συνδέεται με αυτό τον αγωγό με ένα μικρότερο σωληνάκι, τον κυστικό πόρο. Το σημείο σύνδεσης αποτελεί και το σημείο μετάπτωσης του ηπατικού σε χοληδόχο πόρο.

Η χολή παράγεται καθ’όλο το 24ωρο και χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια των γευμάτων. Στα μεσοδιαστήματα ποσότητα αυτού του υγρού αποθηκεύεται και συμπυκνώνεται μέσα στη χοληδόχο κύστη. Μόλις υπάρξει εκ νέου λιπαρή τροφή στο έντερο, συσπάται η κύστη και προωθεί τη χολή η οποία ακολουθεί την πορεία που αναφέραμε παραπάνω, ώσπου να συναντήσει την τροφή που μόλις έχει περάσει από το στομάχι μας!

Η αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως δεν σχετίζεται με καμία διαταραχή της πέψης στους περισσότερους ασθενείς.

Τι προκαλεί προβλήματα στην χολή;

Λιθίαση των χοληφόρων

Η χολολιθίαση, δηλαδή η παρουσία χολολίθων στη χοληδόχο κύστη, αποτελεί μια από τις συνηθέστερες παθήσεις της γενικής χειρουργικής. Το 18,8% των γυναικών και το 9,5% των ανδρών έχουν χολολιθίαση υπερηχογραφικά. Στη μεγάλη πλειονότητα των ασθενών, περίπου 80%, η νόσος είναι ασυμπτωματική. Τα κύρια συστατικά της χολής είναι η χοληστερόλη, τα χολικά άλατα, τα φωσφολιπίδια και η λεκιθίνη. Οι χολόλιθοι είναι κρυσταλλικοί σχηματισμοί και ανάλογα με τη σύστασή τους χωρίζονται σε χοληστερολικούς, μεικτούς και χολερυθρινικούς. Στον δυτικό κόσμο, όπου οι διατροφικές συνήθειες έχουν υψηλά ποσοστά χοληστερόλης, το 90% των χολόλιθων είναι χοληστερολικοί

Όταν για κάποιο λόγο διαταραχθεί η αναλογία των συστατικών της χολής, είτε με την αύξηση της παραγωγής της χοληστερόλης από το ήπαρ είτε με τη μείωση της έκκρισης χολικών αλάτων στη χολή από το ήπαρ, η χολή γίνεται λιθογόνος, δηλαδή έχει την τάση να δημιουργεί χολόλιθους.

Παράγοντες που έχουν ενοχοποιηθεί είναι:

• Παχυσαρκία

• Χρόνιες παθήσεις του λεπτού εντέρου

• Υπερλιπιδαιμία

• Κίρρωση του ήπατος

• Αυξημένη πρόσληψη λίπους και πρωτεϊνών

• Αιμόλυση

Δεν υπάρχουν γνωστοί τρόποι ώστε να αποφευχθεί η δημιουργία χολόλιθων.

Όσον αφορά στην πρόληψη, για την δημιουργία λίθων στη χοληδόχο κύστη, θα πρέπει να προσαρμοστούμε σε έναν τρόπο ζωής προσπαθώντας να αποφύγουμε την παχυσαρκία, το δυτικό διαιτολόγιο και να επανέλθουμε στην μεσογειακή διατροφή με ελαττωμένη πρόσληψη λιπαρών και πρωτεϊνών. Και όλα αυτά για να “ελαττώσουμε” τις πιθανότητες δημιουργίας λίθων στην χοληδόχο κύστη και όχι να τις εξαλείψουμε Οι χολόλιθοι δεν αποβάλλονται από μόνοι τους. Αυτή η αγωγή έχει περιορισμένα και προσωρινά ποσοστά επιτυχίας. Τα συμπτώματα θα συνεχισθούν μέχρι να αφαιρεθεί η χοληδόχος κύστη.

Η δημιουργία των χολόλιθων είναι αποτέλεσμα 3 διαταραχών:

• Υπερκορεσμός της χολής με χοληστερόλη

• Εμπυρήνωση. Ο χρόνος που απαιτείται για το σχηματισμό μικροκρυστάλλων χοληστερόλης.

• Στάση της χολής. Έχει παρατηρηθεί ότι ασθενείς με διαταραχές της κινητικότητας της χοληδόχου κύστεως εμφανίζουν συχνότερα χολολιθίαση. Αίτια της στάσης της χολής μπορεί να είναι η:

• Κύηση

• Ολική παρεντερική διατροφή

• Σωματοστατινώματα

• Χρόνια χορήγηση οκτρεοτίδης

• Υψηλή κάκωση νωτιαίου μυελού

• Βαγοτομή

• Γαστρεκτομή

• Παχυσαρκία

• Απότομη απώλεια βάρους.

Συμπτώματα:

Στους περισσότερους ασθενείς η νόσος είναι ασυμπτωματική. Τα συμπτώματα προκαλούνται από τη μετακίνηση των λίθων στον κυστικό ή τον χοληδόχο πόρο, με αποτέλεσμα την απόφραξη του πόρου και την επακόλουθη ανάπτυξη φλεγμονής. Τα συνήθη συμπτώματα είναι κωλικός του δεξιού υποχονδρίου, επιγαστραλγία, πυρετός, εμετός, ίκτερος. Ο κωλικός του δεξιού υποχονδρίου οφείλεται σε παροδική απόφραξη του κυστικού πόρου και εμφανίζεται συνήθως μέσα στις 2 πρώτες ώρες μετά το φαγητό. Από ασθενή σε ασθενή μπορεί να εμφανιστεί με διαφορετική ένταση και εντοπίσεις, με επέκταση στη μεσοπλάτειο χώρα, στη δεξιά ωμοπλάτη και στον ώμο. Μπορεί δε να συνοδεύεται και από εμετό, αλλα δεν συνοδεύεται ποτέ από πυρετό.

Η παρουσία πυρετού δείχνει μια αρχόμενη ή μια εγκατεστημένη φλεγμονή του τοιχώματος της χοληδόχου κύστεως (χολοκυστίτιδα) ή των χοληφόρων αγγείων (χολαγγειίτιδα). Σε κάθε περίπτωση, η εκτίμηση της κοιλίας του ασθενούς πρέπει να γίνεται από χειρουργό, ο οποίος θα κρίνει ποια είναι η ενδεδειγμένη θεραπεία για τον κάθε ασθενή ξεχωριστά, συνεκτιμώντας και τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του ασθενούς.

Τις περισσότερες φορές ο ασθενής αναρρώνει και τα συμπτώματα επανεμφανίζονται ή εμφανίζονται επιπλοκές όπως η Οξεία χολοκυστίτιδα και η Χρόνια χολοκυστίτιδα.

Επιπλοκές:

Αν η χολολιθίαση αφεθεί χωρίς θεραπεία, κάποτε -κανείς δεν ξέρει πότε- μπορεί να οδηγήσει σε οξεία χολοκυστίτιδα. Τότε οι πέτρες προκαλούν φλεγμονή στη χοληδόχο κύστη και ο ασθενής εμφανίζει ισχυρό πόνο ψηλά στην κοιλιά, στο κέντρο ή προς τα δεξιά (επιγάστριο ή δεξιό υποχόνδριο). Ο πόνος μπορεί να αντανακλά και στην πλάτη δεξιά. Προοδευτικά παρουσιάζονται πυρετός, ναυτία, έμετος. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται αντιβίωση και επείγουσα επέμβαση για αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως (χολοκυστεκτομή).

Στις περιπτώσεις αυτές, η επέμβαση είναι πολύ πιο δύσκολη και μπορεί να απαιτηθεί κανονική χειρουργική τομή αντί της λαπαροσκόπησης. Βαριά χολοκυστίτιδα μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο, συχνότερα στους ηλικιωμένους. Είναι χίλιες φορές προτιμότερη μια προγραμματισμένη λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή σε ασυμπτωματική χολολιθίαση, παρά μια επείγουσα χολοκυστεκτομή σε οξεία χολοκυστίτιδα.

Άλλη συχνή επιπλοκή της χολολιθιάσεως είναι ο αποφρακτικός ίκτερος. Συμβαίνει όταν μικρές πέτρες από τη χοληδόχο κύστη κατεβούν μέσα από το χοληδόχο πόρο, το σωληνάκι που φυσιολογικά φέρνει τη χολή στο έντερο (δωδεκαδάκτυλο), και το φράξουν. Τότε η χολή, αδυνατώντας να φτάσει στο έντερο, λιμνάζει στο ήπαρ και μπαίνει στην κυκλοφορία του αίματος καθιστώντας το χρώμα του δέρματος κίτρινο (ίκτερος) και τα ούρα σκουρόχρωμα, σαν κονιάκ. Τα κόπρανα γίνονται σχεδόν άσπρα, γιατί η χολή, που τους δίνει χρώμα, δεν χύνεται πια στο έντερο.

Άλλες πιο σπάνιες επιπλοκές είναι: 

• Ύδρωπας και διάταση της χοληδόχου κύστεως.

Εμπύημα και επιμόλυνση του περιεχομένου της χοληδόχου κύστεως.

• Διάτρηση.

• Γάγγραινα. Συνήθως σε ηλικιωμένους ασθενείς έχει σαν αποτέλεσμα τη νέκρωση της χοληδόχου κύστεως.

Εμφυσηματώδης χολοκυστίτιδα. Χαρακτηρίζεται από παρουσία αέρα στο τοίχωμα ή στον αυλό της χοληδόχου κύστεως. (Είναι πιο συχνή σε διαβητικούς άνδρες)

• Χρόνια χολοκυστίτιδα.(Ασθενείς με υποτροπιάζοντα ενοχλήματα από το δεξιό υποχόνδριο)

• Κακοήθης εξαλλαγή.

Οι μικρές πέτρες και οι πολύποδες

Οι μικρές πέτρες (μικρολιθίαση) είναι πιο επικίνδυνες από τις μεγάλες, γιατί ευκολότερα μπορούν να περάσουν από τον κυστικό στο χοληδόχο πόρο και να προκαλέσουν συχνότερα ίκτερο και παγκρεατίτιδα. Από την πολυετή παραμονή λίθων στη χοληδόχο κύστη μπορεί επίσης να προκληθεί καρκίνος της χοληδόχου κύστεως. Πρόκειται για μία από τις χειρότερες μορφές καρκίνου του πεπτικού συστήματος, πολύ επιθετική και με άσχημη κατάληξη.

Οι πολύποδες της χοληδόχου κύστεως συνήθως είναι καλοήθεις και οφείλονται σε εναπόθεση χοληστερίνης σε περιοχές του τοιχώματός της (χοληστερινικοί πολύποδες). Είναι το αρχικό στάδιο της χολολιθίασης, γιατί κάποια στιγμή θα ξεκολλήσουν από το τοίχωμα, θα πέσουν μέσα στην κοιλότητα της χοληδόχου κύστεως και θα γίνουν λίθοι. Υπάρχουν όμως και προκαρκινικές μορφές πολυπόδων, που μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο της χοληδόχου κύστεως. Δύσκολα το υπερηχογράφημα μπορεί να ξεχωρίσει τους μεν από τους δε.

Γι’ αυτό καλό είναι να συνιστάται χολοκυστεκτομή σε ασθενείς στους οποίους βρίσκεται πολύποδας στη χοληδόχο κύστη, ιδιαίτερα αν έχει μέγεθος άνω των 5 mm.

Πολλοί ασθενείς ρωτούν γιατί αφαιρούμε όλη τη χοληδόχο κύστη και όχι μόνο τις πέτρες. Η απάντηση είναι απλή: γιατί πάσχει η χολή, η οποία σύντομα θα ξαναδημιουργήσει πέτρες και η επέμβαση θα πρέπει να επαναληφθεί. Άλλοι ρωτούν αν υπάρχουν φάρμακα που να διαλύουν τις πέτρες.

Ναι, υπήρχαν, αλλά έχουν σχεδόν εγκαταλειφθεί σήμερα, γιατί δεν καταφέρνουν να θεραπευσουν, ενώ μια απλή λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή λύνει το πρόβλημα αυθημερόν!

Χολολιθίαση και εγκυμοσύνη Καλό είναι για τις γυναίκες που γνωρίζουν ότι έχουν χολολιθίαση και προγραμματίζουν εγκυμοσύνη να υποβάλλονται σε χολοκυστεκτομή πριν από τη σύλληψη του εμβρύου ούτως ώστε να μειώνεται η πιθανότητα εκδήλωσης των συμπτωμάτων της νόσου κατά τη διάρκεια της κύησης. 

Τι πρέπει να τρώμε στην χολοκυστίτιδα?

Η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην ανακούφιση των συμπτωμάτων ενώ επιταχύνει την αποκατάσταση σε συνδυασμό με την φαρμακευτική ή χειρουργική θεραπεία. Μετά από μια κρίση οξείας χολοκυστίτιδας η σωστή διατροφή μπορεί να αποτρέψει τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, όπως προείπαμε η νόσος εμφανίζεται ως αποτέλεσμα του σχηματισμού των χολόλιθων. Κατά συνέπεια, θα ήταν λογικό να αποφευχθούν οι τροφές που προωθούν το σχηματισμό τους. 
Πρέπει αυστηρά να αποφεύγεται η κατανάλωση οινοπνεύματος.

Οι πάσχοντες πρέπει να λάβουν υπόψη ότι σε αυτή την κατάσταση, η διακοπή των λιπών κατά τη διάρκεια της πέψης είναι μάλλον δύσκολη. Κι  αυτό  επειδή η χολή και άλλοι χωνευτικοί χυμοί δεν μπορούν να ταξιδέψουν στο στομάχι και το έντερο. Έτσι συστήνεται συχνά να ακολουθηθεί μια διατροφή  χαμηλή στα κορεσμένα λίπη.

Τα λιπαρά τρόφιμα που πρέπει να αποφευχθούν είναι:

• το κόκκινο κρέας (χοιρινό, πάπια, αρνί)
• αυγά
• καρύδια
• γαλακτοκομικά προϊόντα (βούτυρο)
• τηγανητά
• σοκολάτα και παγωτό. 
• Ποτά όπως τα ανθρακούχα ποτά, τον καφέ ή το μαύρο τσάι.
• Λαχανικά όπως το λάχανο και το κουνουπίδι.

Αντίθετα μπορούν μα συμπεριληφθούν στην καθημερινή  διατροφή:

• Ρύζι
• Πατάτες
• Ζυμαρικά
• Γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά
• Φρούτα
• Χαμηλής περιεκτικότητας σελιπαρά γάλα
• ψωμίσίτου

Γενικα:

• Θα πρέπει να ακολουθήσετε μια δίαιτα χαμηλή σε λιπαρά ώστε να προλαμβάνονται οι συσπάσεις της χοληδόχου κύστης.
• Επίσης θα ήταν καλό να παρατηρήσετε ποια φαγητά σας ενοχλούν αφού τα καταναλώσετε.
• Να προτιμάτε τα βραστά ή ψητά φαγητά

Στατιστικά χολολιθίασης

Αρκετοί άνθρωποι με χολολιθίαση δεν παρουσιάζουν συμπτώματα.

Όμως κάθε χρόνο περίπου 2% θα παρουσιάσουν κωλικό των χοληφόρων ενώ περίπου 25% αυτών που πάσχουν, θα παρουσιάσουν συμπτωματολογία μέσα σε μια 20ετία. Περίπου 5% αυτών που θα παρουσιάσουν κωλικό χοληφόρων κάθε χρόνο, θα οδηγηθούν στο χειρουργείο για χολοκυστεκτομή, ενώ 6% θα παρουσιάσουν σοβαρά συμπτώματα και επιπλοκές το 2%.

Τέλος περίπου οι μισοί με συμπτώματα θα έχουν επιπλοκές μεσα σε 20ετία.

Αντιμετώπιση

Η χολολιθίαση όταν είναι ασυμπτωματική μπορεί όπως αναφέρεται προηγουμένως να παρακολουθείτε, με το ‘ρισκο’ να χρειαστεί έκτακτη αντιμετώπιση κάποιας επιπλοκής με απρόβλεπτες συνέπειες. Την οριστική λύση στο πρόβλημα αυτό δίνει η χειρουργική αντιμετώπιση ,όπου στην εποχή μας το goldenstandard είναι η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή

Η χολοκυστεκτομή είναι μία από τις πιο διαδεδομένες χειρουργικές επεμβάσεις. Σήμερα, οι περισσότερες επεμβάσεις χολής γίνονται λαπαροσκοπικά. Αντί για μία τομή δέκα περίπου εκατοστά, η επέμβαση απαιτεί 4 μικρές οπές στην κοιλιακή χώρα των 5 mm.

Ο ασθενής συνήθως έχει ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο και γρηγορότερη ανάρρωση απ’ ότι στην κλασσική χειρουργική. Οι ασθενείς επιστρέφουν στις κανονικές τους δραστηριότητες πολύ γρήγορα.

Οι περισσότεροι ασθενείς μετά από μία λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή εξέρχονται από το νοσοκομείο την επόμενη της επεμβάσεως. Σε αρκετές περιπτώσεις, μάλιστα, μπορούν να φύγουν και την ίδια ημέρα.

Πολυάριθμες ιατρικές έρευνες δείχνουν ότι ο βαθμός επιπλοκών από μία λαπαροσκοπική επέμβαση χολοκυστεκτομής όταν, βέβαια, αυτή γίνεται από ένα σωστά εκπαιδευμένο και έμπειρο χειρουργό, είναι ελάχιστες μπροστά στον κίνδυνο των επιπλοκών που μπορούν να συμβούν σ έναν ασθενή με λιθιασική χολοκυστίτιδα.

Παρόλο ότι υπάρχουν κίνδυνοι που σχετίζονται με οποιοδήποτε είδος επέμβασης, η ευρεία πλειοψηφία των ασθενών, οι οποίοι υποβάλλονται σε μία λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή έχουν ελάχιστες ή και καθόλου επιπλοκές και είναι ικανοί να επιστρέψουν σύντομα στις κανονικές τους δραστηριότητες.

Μετά τη χολοκυστεκτομή ο ανθρώπινος οργανισμός προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα ώστε μετά από ολιγοήμερη διατροφή με ελλατωμένη περιεκτικότητα σε λιπαρά μπορεί να επιστρέψει σε ελεύθερη διατροφή χωρίς κανένα κίνδυνο από τα χοληφόρα4 λόγοι για να αφαιρέθεί η χοληδόχος κύστη

1. Όταν έχετε πέτρες στη χοληδόχο κύστη.

Η χολολιθίαση είναι η πιο συχνή αιτία αφαίρεσης της χοληδόχου κύστης. Οι πέτρες στη χολή προκαλούν πολλές και συχνές επιπλοκές, που μπορεί να είναι από απλές (πόνος στην κοιλιά, πυρετός) έως πολύ σοβαρές (π.χ., παγκρεατίτιδα, ίκτερος). Στην περίπτωση, λοιπόν, που οι πέτρες στη χολή προκαλούν οποιαδήποτε ενόχληση, η αφαίρεση της χοληδόχου κύστης είναι η κατάλληλη αντιμετώπιση. 

2. Στην περίπτωση που έχετε πολύποδες στη χοληδόχο κύστη.

Πρόκειται για μορφώματα, καλοήθη στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, που συνήθως εμφανίζονται σε όσους έχουν κληρονομική προδιάθεση για την ανάπτυξή τους. Συχνά οι ασθενείς αναρωτιούνται γιατί δεν αφαιρούνται μόνον οι πολύποδες, αλλά απαιτείται η αφαίρεση όλης της κύστης. H απάντηση είναι ότι, αν αφαιρεθούν μόνον οι πολύποδες, σταδιακά θα ξαναδημιουργηθούν, ακριβώς επειδή υπάρχει η προδιάθεση για την ανάπτυξή τους.

Μην καθυστερείτε για μεγάλο χρονικό διάστημα, π.χ. περισσότερο από 1-2 χρόνια, την απόφαση για την αφαίρεση της χολής.

H διαρκής έκθεση του πολύποδα στη χολή (δηλαδή στο ερεθιστικό υγρό που εκκρίνεται από το συκώτι και «αποθηκεύεται» στην κύστη) έχει ως αποτέλεσμα το διαρκή ερεθισμό του, γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες αλλοίωσής του (εξαλλαγής) σε μια επικίνδυνη (κακοήθη) μάζα κυττάρων.

3. Όταν υπάρχει φλεγμονή στη χοληδόχο κύστη. 

Πρόκειται για ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που απαιτεί νοσοκομειακή περίθαλψη. Τα συμπτώματα της φλεγμονής είναι ο πόνος στο δεξί μέρος της κοιλιάς, ο υψηλός πυρετός και τα συχνά ρίγη. Στην περίπτωση της φλεγμονής με ή χωρίς την ύπαρξη λίθων (χολολιθίαση), θα πρέπει να αφαιρείται η χοληδόχος κύστη -είτε κατά τη διάρκεια της οξείας φάσης της φλεγμονής είτε μετά από λίγες εβδομάδες (αφού προηγηθεί θεραπεία με αντιβιοτικά)-, ανάλογα με την κρίση του γιατρού και την κλινική κατάσταση του ασθενούς. 

4. Όταν υπάρχει κακοήθης όγκος. 

Στην περίπτωση αυτή όμως, εν αντιθέσει με όλες τις προηγούμενες, η αφαίρεση της χοληδόχου κύστης τις περισσότερες φορές δεν συνιστά οριστική λύση του προβλήματος. Συνήθως απαιτείται μια πιο εκτεταμένη χειρουργική αντιμετώπιση και θεραπεία, ενώ μετά την επέμβαση επιβάλλεται η διαρκής παρακολούθηση του ασθενούς.

Πότε μπορούμε να καθυστερήσουμε την αφαίρεση

● Όταν σε έναν τυχαίο έλεγχο βρεθούν πέτρες στη χοληδόχο κύστη οι οποίες όμως δεν προκαλούν καμία ενόχληση στον ασθενή. Στην περίπτωση αυτή η απόφαση για το αν θα αφαιρεθεί ή όχι η χολή λαμβάνεται μετά από τη μελέτη πολλών παραμέτρων (ηλικία του ασθενούς, ύπαρξη άλλων προβλημάτων υγείας, μέγεθος πέτρας) και τη διεξοδική ενημέρωση του ασθενούς από το χειρουργό.
● Όταν στο εσωτερικό της χολής έχει δημιουργηθεί «λάσπη», που μπορεί να σημαίνει ότι στη χοληδόχο κύστη έχουν αναπτυχθεί πολύ ψιλές πέτρες σαν άμμος ή ότι η σύσταση της χολής (του υγρού) είναι ιδιαίτερα πυκνή. Στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει λόγος επέμβασης, αλλά συνιστάται η τακτική παρακολούθηση του ασθενούς με υπερηχογραφήματα περίπου κάθε έξι μήνες.
● Όταν στο εσωτερικό της χολής έχουν αναπτυχθεί οι λεγόμενοι χοληστερινικοί πολύποδες. Tα μορφώματα αυτά δημιουργούνται από τις διαρκείς εναποθέσεις λιπωδών ουσιών στη χοληδόχο κύστη. Στην περίπτωση αυτή ο γιατρός θα σας συστήσει να ακολουθήσετε την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και θα σας παρακολουθεί, ζητώντας σας να κάνετε τακτικά υπερηχογραφήματα. O απώτερος στόχος της θεραπείας είναι η διάλυση του χοληστερινικού πολύποδα και η αποφυγή της χειρουργικής αφαίρεσής του.
● Όταν το πρόβλημα που έχει η χοληδόχος κύστη είναι σε οξεία φάση. Mε άλλα λόγια, οι περισσότεροι ειδικοί συνιστούν να αφαιρείται η χολή όταν το πρόβλημα είναι «εν ψυχρώ» και όχι «εν θερμώ». Όταν, λόγου χάρη, εντοπίζουν μέσω του υπερηχογραφήματος πέτρες στη χολή, συμβουλεύουν τον πάσχοντα να προγραμματίσει τη χειρουργική επέμβαση όσο οι πέτρες δεν του προκαλούν οξείες ενοχλήσεις, διαφορετικά μπορεί να οδηγηθεί εσπευσμένα στο χειρουργείο.